Fosforbacteriën middel
Beschrijving
Toepassingsgebied
Gemeentelijk rioolwater, chemisch rioolwater, rioolwater van drukkerijen en ververijen, percolaat van stortplaatsen, rioolwater van voedingsmiddelen en andere anaërobe systemen voor industrieel afvalwater.
Hoofdfuncties
1. Fosforbacteriën kunnen de verwijderingsefficiëntie van fosfor uit water effectief verbeteren. Ook kunnen de producten die verbonden zijn met enzymen, voedingsstoffen en katalysatoren, effectief macromoleculaire organische materie van water afbreken in kleine moleculen. De groeisnelheid van micro-organismen wordt verbeterd en de verwijderingsefficiëntie is beter dan bij conventionele fosforaccumulerende bacteriën.
2. Het kan effectief het fosforgehalte in water verminderen, de efficiëntie van fosforverwijdering in afvalwatersystemen verhogen, een snelle start garanderen en de kosten van fosforverwijdering in afvalwatersystemen verlagen.
Toepassingsmethode
1. Volgens de waterkwaliteitsindex bedraagt de eerste dosering in industrieel afvalwater 100-200 g/m3 (berekend met biochemisch vijvervolume).
2. Het watersysteem kampt met te grote schommelingen en dan is de eerste dosering 30-50 g/m3 (berekenen met biochemisch vijvervolume).
3. De eerste dosering van gemeentelijk afvalwater bedraagt 50-80 g/m3 (bereken met biochemisch vijvervolume).
Specificatie
Uit de testen blijkt dat de volgende fysische en chemische parameters het meest effectief zijn bij de groei van bacteriën:
1. pH: Gemiddeld ligt de waarde tussen 5,5 en 9,5. De plant groeit het snelst tussen 6,6 en 7,4.
2. Temperatuur: Werkt tussen 10 en 60 °C. Bacteriën sterven bij een temperatuur hoger dan 60 °C. Bij een temperatuur lager dan 10 °C sterven de bacteriën niet, maar wordt de groei van de bacteriecel sterk beperkt. De meest geschikte temperatuur ligt tussen 26 en 32 °C.
3. Opgeloste zuurstof: Beluchtingstank in rioolwaterzuivering, opgeloste zuurstofgehalte is minimaal 2 mg/liter. De stofwisselings- en afbraaksnelheid van bacteriën kan 5-7 keer toenemen bij volledige zuurstofvoorziening.
4. Micro-elementen: Een beschermde bacteriegroep heeft veel elementen nodig om te kunnen groeien, zoals kalium, ijzer, calcium, zwavel, magnesium, etc. Normaal gesproken zijn deze elementen al in voldoende mate aanwezig in de bodem en het water.
5. Zoutgehalte: Het kan zowel in zeewater als in zoet water worden toegepast en kan een hoogste zoutgehalte van 6% verdragen.
6. Gifbestendigheid: Het kan effectiever weerstand bieden aan chemische giftige stoffen, waaronder chloride, cyanide en zware metalen, enz.
*Als er in het besmette gebied biocide aanwezig is, moet het effect op bacteriën worden getest.
