Hoe bepaal je welk type polyacrylamide is?

Zoals we allemaal weten, hebben verschillende soorten polyacrylamide verschillende soorten rioolwaterzuivering en verschillende effecten. Dus polyacrylamide bestaat uit allemaal witte deeltjes. Hoe kun je het model onderscheiden?

Er zijn 4 eenvoudige manieren om het model van polyacrylamide te onderscheiden:

1. We weten allemaal dat het kationische polyacrylamide het duurste op de markt is, gevolgd door het niet-ionische polyacrylamide en ten slotte het anionische polyacrylamide. Op basis van de prijs kunnen we een voorlopig oordeel vellen over het ionentype.

2. Los polyacrylamide op om de pH-waarde van de oplossing te meten. De bijbehorende pH-waarden van verschillende modellen zijn verschillend.

3. Selecteer eerst anionische polyacrylamide- en kationische polyacrylamideproducten en los deze afzonderlijk op. Meng de te testen polyacrylamideproductoplossing met de twee PAM-oplossingen. Als het reageert met het anionische polyacrylamideproduct, betekent dit dat polyacrylamide kationisch is. Als het reageert met kationen, bewijst het dat het PAM-product anionisch of niet-ionisch is. Het nadeel van deze methode is dat niet nauwkeurig kan worden vastgesteld of het product anionisch of niet-ionisch polyacrylamide is. Maar we kunnen op basis van hun oplostijd beoordelen dat anionen veel sneller oplossen dan niet-ionen. Over het algemeen is het anion binnen één uur volledig opgelost, terwijl het niet-ion anderhalf uur duurt.

4. Afgeleid uit rioolexperimenten weten we allemaal dat algemeen polyacrylamide kationisch polyacrylamide PAM geschikt is voor negatief geladen zwevende stoffen die organische stoffen bevatten; anionische PAM is geschikt voor hogere concentraties positief geladen anorganische zwevende deeltjes en zwevende deeltjes. Grof (0,01-1 mm), pH-waarde is neutraal of alkalisch oplosbaar; niet-ionisch polyacrylamide PAM is geschikt voor de scheiding van zwevende vaste stoffen in een gemengde toestand van organisch en anorganisch, en de oplossing is zuur of neutraal. De vlokken gevormd door kationisch polyacrylamide zijn groot en dicht, terwijl de vlokken gevormd door anionen en niet-ionen klein en verspreid zijn.